Op 24 mei 1972 vond de oprichtingsvergadering van onze hockeyvereniging plaats, waarbij behalve de zes initiatiefnemers, Teun en Roswitha Michels, Marion en Jelle Reitsma en Loek en Yvonne Dijkman, in totaal 24 personen aanwezig waren. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een multi-vereniging op te richten, waarbij behalve hockey ook de honkbalsport kon worden beoefend. Daar de KNHB hier niet mee akkoord ging, werd alleen gekozen voor de hockeysport. Ook de toen pas 16-jarige Paul van Kerkum was vanaf het begin actief en hem komt de eer toe de naam HISALIS te hebben bedacht. De hockeyvereniging was bestemd voor met name enthousiaste hockeyers woonachtig in HIllegon,SAssenheim en LISse.

 

Er werd besloten dat het clubshirt de rode kleur moest hebben. Daar bijna alle andere hockeyverenigingen een zwarte of donkerblauwe rok of broek hadden en wit veel te besmettelijk was, werd gekozen voor een bruine kleur rok en broek, waarbij de rode polo (een rode tulp) en bruine broek (in de aarde) als symbool voor de Bollenstreek staat. 

Vanaf het begin heeft HC Hisalis zijn wedstrijden gespeeld aan de Ter Spekkelaan. Als clubhuis mocht gebruik worden gemaakt van de kantine van Sportclub Lisse. Toen deze voetbalvereniging eind 70-er jaren werd samengevoegd met Lisser Boys tot FC Lisse werden zowel HC Hisalis als Flags, de honkbal en softbalvereniging, de vaste gebruikers van het oude clubhuis van Sportclub Lisse. Helaas boterde het niet echt tussen beide verenigingen en uiteindelijk leidde dit tot een conflict waarbij HC Hisalis zich terug trok uit het clubhuis en onderdak vond bij tennisvereniging LTC.

 

Nadat Flags een eigen onderdak had gekregen vlak bij haar eigen wedstrijdterrein, werd onder de bezielende leiding van de Veteranen B in het begin van de 80-er jaren, het oude Sportclub Lisse clubhuis gerenoveerd en vergroot en kon HC Hisalis eindelijk in een eigen onderkomen terecht. De vereniging groeide gestaag en in 1987 werd een zandingestrooid kunstgrasveld aangelegd.

 

In de negentiger jaren verzeilde HC Hisalis in een serieuze crisis. Het ledental daalde van 250 tot onder de 200 leden. Het clubhuis stond op instorten en er was door de veel lekkages gevaar voor kortsluiting. De bereidwilligheid van de leden om iets te doen voor de vereniging was tot een absoluut minimum gedaald en er was jaarlijks een flink structureel negatief financieel resultaat.

 

In 1998 kwam de ommekeer. Enkele nieuwe bestuursleden zorgden samen met enkele oudgedienden voor nieuw elan. Er werd voor het eerst een meerjarenplan gemaakt wat richting en focus gaf aan het verenigingsbeleid. In het voorjaar van 1998 werd een geraniumverkoopactie gestart om de vereniging aan extra financiële middelen te helpen. In het najaar gevolgd door een actie om ook Amarylissen te verkopen (in de bloembollenstreek?).

 

Behalve de broodnodige financiën brachten deze acties ook weer de bereidheid van verschillende leden en hun ouders iets voor de vereniging te gaan doen.

Zo vormden enkele ouders samen een professionele sponsorcommissie die binnen één jaar HC Hisalis qua sponsorinkomsten op 1e Klasse niveau bracht. De nieuwe voorzitter Adri de Roon wist te bereiken wat eerste besturen niet konden realiseren: een welwillend oor bij de gemeente Lisse voor de wens van de vereniging voor de bouw van een nieuw clubhuis. Vooral dankzij zijn inzet kon in 2001 een nieuw clubhuis in gebruik worden genomen.

 

Ook het jeugdbestuur kreeg extra impulsen, en gedurende het seizoen organiseren zij allerlei activiteiten, waaronder het elk jaar zeer succesvolle HC Hisalis-Kerstgala.

Intussen groeide de vereniging binnen enkele jaren van 200 tot bijna 300 leden. Op zaterdag was het en drukte van belang en de jeugdafdeling floreerde, in tegenstelling tot de seniorenafdeling die bleek te kwakkelen. De komst van voorzitter Theo Borgert in april 2004 zorgde voor een enorme ommezwaai. Een echt selectiebeleid werd geïntroduceerd en met een aantal maatregelen werd een ambitieuze sfeer gecreëerd waarbij Heren 1 en Dames 1 met recht de vlaggenschepen van de vereniging werden. In het seizoen 2004-2005 werd Dames 1 pas tijdens de promtiewedstrijden uitgeschakeld voor een overgang naar de 3e Klasse. Sinds de komst in januari 2005 van toptrainster Elisabeth Botman zit ook Heren 1 in de lift.

 

De geraniumactie (die dankzij HC Hisalis ook door acht andere hockeyverenigingen in Nederland wordt gevoerd) blijft groeien en HC Hisalis heeft zelfs het verzoek gehad van de KNHB om deze actie landelijk aan alle verenigingen aan te bieden.

De actie "Alle teams in de trainingspakken", gestart in het najaar van 2004 is ook zeer succesvol gebleken en bijna alle teams van onze vereniging hadden gesponsorde trainingspakken.

 

De explosieve groei van ons ledental tot meer dan 420 leden zorgde ook voor een schaduwzijde. Het was eenvoudigweg onmogelijk om alle teams volwaardige trainings- en wedstrijdfaciliteiten te bieden. Met behulp van de gemeente Lisse en een flinke eigen bijdrage kon in de zomer van 2006 een state-of-the-art nieuw kunstgrasveld worden aangelegd. Door een creatieve samenwerking tussen de vereniging en fabrikant heeft HC Hisalis zelfs de primeur door als eerste hockeyvereniging in Nederland te beschikken over een "droogwaterveld", een hypermoderne kunstgrasmat waarbij alle goede eigenschappen van een waterveld nagenoeg volledig worden verkregen zonder dat de mat hoeft te worden besproeid. De terugkeer van enkele voormalige HC Hisalis spelers resulteerde in het seizoen 2005-2006 in een dik verdiend kampieonschap van Heren 1 in de 4e Klasse. Dames 1 eindigt met nog twee teams op de gedeelde 1e plaats in de 4e Klasse maar mag door een minder doelsaldo zelfs geen promotiewedstrijden spelen.

 

 

Het bestuur had in 2005 aangegeven maatschappelijke verantwoordelijkheid te gaan nemen en enkele "andere" hockeyactiviteiten te willen gaan organiseren om daarmee ook andere minder voor-de-hand liggende doelgroepen te bereiken. Zo werd begonnen met het aanbieden van hockeyclinics aan lagere en middelbare scholen en werd in het najaar van 2005 begonnen met een eigen G-hockey afdeling, waarbij mensen met een verstandelijke beperking kunnen hockeyen op hun niveau met deelgenoten. 

 

 

In het seizoen 2005-2006 was Hisalis met 18,5% ledengroei één van de snelst groeiende hockeyverenigingen in Nederland. Met bijna 550 actieve leden is het clubhuis (oorspronkelijk bedoeld voor 200-250 leden) veel te klein. In het najaar van 2006 wordt een overeenkomst gesloten tussen de vereniging en B4KIDS om in een nieuw te bouwen clubhuis een Sport Buitenschoolse Opvang te gaan organiseren. Hiertoe wordt eind 2006 begonnen met de aanbouw van 200 m2 clubhuis met twee verdiepingen die in mei 2007 wordt opgeleverd.

HC Hisalis had qua infrastructuur een geweldige inhaalslag gemaakt. De taak van voorzitter Theo Borgert zat erop en werd opgevolgd door Marc Geerts. Marc begon zijn ambtsperiode met 3 speerpunten: meer vrijwilligers, stevigere financiële basis en een betere interne communicatie. Een V-factor avond in maart 2007 bezorgde de vereniging veel vrijwilligers om allerlei commissies volwaardig te bemannen, o.a. gaat de zaalhockey daardoor goed lopen. 

 

 

Sportief gaat het de vereniging voor de wind. Dames 1 wordt in het seizoen 2006/2007 kampioen in de 4e Klasse en Heren 1 slaagt erin om via promotiewedstrijden een plek in de 2e Klasse af te dwingen. Hisalis Meisjes C1 wordt kampioen in de Subtop een prestatie die nog geen enkel Hisalis jeugdteam in het verleden heeft weten te bereiken.